hoi

 

Ik ben Meike Derksen, geboren in 2003 en opgegroeid in Heemskerk/Haarlem. Sinds een paar jaar woon ik in Utrecht, waar ik studeer aan de HKU acteursopleiding. Dit jaar zal ik afstuderen in combinatie met een minor aan de Koningstheateracademie Den Bosch.

 

Ik heb zin om mijn eigenheid als makende speler verder te ontwikkelen.

 

Ooit las ik in Etcetera:

[Verschillende makers bewijzen dat amusement een soort 'inspannende ontspanning' kan bieden: een zinderend spektakel of een lustige show die het publiek niet passief laat toekijken, maar juist activeert. Theater dat verrukkelijk smaakt en er makkelijk ingaat, maar toch pittig is.]

Precies zo'n maker wil ik zijn. 

 

In theater creëer ik graag werelden met een eigen logica — een andere werkelijkheid. Dat wordt soms ‘absurdistisch’ genoemd, al vind ik dat een lastige term. Je zou namelijk alles wel absurd kunnen noemen.

Zoals Marc van Warmerdam zei over zijn broer Alex van Warmerdam, een van mijn favoriete regisseurs: ''Alex vervloekt het woord absurd. Voor hem is absurd iets geks. Het is niet gek, het is bloedserieus. Het is alleen iets wat je niet begrijpt. Dat is een nuanceverschil.''

 

Een aantal jaar geleden werd ik verliefd op Theater Artemis. Toen ik de voorstelling Een leuk avondje uit  zag, dacht ik: 'Dit is het. Dit is wat theater moet zijn.' Het spelen met de verwachtingen van het publiek vond ik geniaal gedaan. Ik zat op het puntje van mijn stoel en de adrenaline gierde door mijn lijf. Als je dat met theater kan bereiken denk ik dat je iets heel bijzonders hebt gedaan.

In mijn voorstellingen wil ik graag net zo spelen met (het gevoel van) het publiek. 

 

Muziek is altijd een vanzelfsprekend onderdeel in wat ik maak. Ik haal veel inspiratie uit muziek en vind het geweldig om met muzikanten samen te werken. De afgelopen jaren werkte ik regelmatig samen met Milan Breebaart (componist, drummer en student Compositie voor Theater en Film aan ArtEZ). In de toekomst zou ik meer van dit soort samenwerkingen aan willen gaan. Zowel met componisten als met live-muzikanten. Om samen tot een spectaculair resultaat te komen waarin we spelen met (het gevoel van) het publiek. 

 

Tijdens mijn opleiding aan de HKU en de Koningstheateracademie heb ik in lessen de ruimte gehad om te experimenteren. In twee projecten heb ik volledig eigen voorstellingen gemaakt: Er had van alles kunnen gebeuren  en W8In mijn portfolio zal ik hier verder op reflecteren.

Beide voorstellingen heb ik gemaakt in samenwerking met mijn klasgenoot Lisa van de Wiel. Met haar zou ik dolgraag voor altijd samen willen blijven spelen en maken. Samen met schrijver Sem van de Graaf (HKU Writing for Performance) vormen we een artistieke driehoek die elkaar versterkt. Vaak werken we vanuit één thematisch concept en improviseren we vanaf de eerste dag in een maakproces gelijk fysiek op de vloer om tot materiaal te komen.

 

Voor meer informatie over mijn CV zie: acteursbelangen.nl/acteur/meike-derksen

 

Wat ik wil, is dat mensen iets voelen zonder dat ze precies weten waarom.

Dat er iets verschuift, al is het maar heel even.

Dat een blik kantelt, een gedachte blijft hangen, een stilte net iets langer duurt.

Theater is voor mij een speelveld — om te amuseren, te prikkelen, te ontregelen.

Niet om uit te leggen, maar om iets op te roepen dat je niet meteen kunt benoemen.

 

Meike was geweldig inspirerend om mee te werken. Ze kwam met geweldig materiaal, heel eigen, zonder ruis, eerlijk, komisch, ik heb ontzettend vaak heel hard moeten lachen en ik ben ook ontroerd geweest. Ik zou haar zeker aanraden aan collega’s als ze een jonge makende actrice zoeken.

- Ine te Rietstap, theatermaker